فیلمی دیگر درباره پیامبر در سینما/ خسرو پرویز هم به میدان میآید
تاریخ انتشار: ۱۳ اردیبهشت ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۶۶۳۳۵۱
حجتاله سیفی کارگردان باسابقه سینما که به تازگی برای فیلم «آخرین فرمان» پروانه ساخت دریافت کرده است، درباره این پروژه توضیح داد: این فیلمنامه درباره تاریخ اسلام و مقطعی از زندگی پیامبر اسلام (ص) است. اشاره عنوان فیلم هم به فرمان پادشاه وقت ایران یعنی خسروپرویز است.
وی درباره اینکه چه زمانی این کار کلید خواهد خورد، گفت: هنوز زمان آن معلوم نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
سیفی درباره اینکه چرا باتوجه به نبود سرمایهگذار و اطلاع از هزینه بالای چنین پروژهای سراغ نگارش آن رفته است هم گفت: به چوپانی گفتند که تو چرا عاشق دختر پادشاه شدهای؟ گفت عاشق شدن گناه نیست و من هم عاشق دختر پادشاه شدهام. اگر او را به من ندادند ترفندی به کار میبرم که شاه بداند من حتی از پسر خودش هم بهترم. مجبورم جواب این سوالها را با استعاره بدهم.
وی ادامه داد: زندگی ما بهگونهای است که واقعیتهای زندگیمان لبریز از استعاره شده است. در برابر گرانیها ناگزیریم مدام به خودمان بگوییم غم مخور، دوباره باران میبارد و همه اینها از جنس استعاره است. آنچه هم من در قالب این فیلمنامه نوشتهام یک کار دلی است که واقعاً به آن علاقه دارم. اصل آن هم یک سهگانه درباره تاریخ اسلام است که برای دو نسخه دیگر هم خلاصههایی نوشتهام و کنار گذاشتهام. باز هم تأکید میکنم گناهی نیست که عاشق دختر پادشاه بشوید! حداقل کسانی هستند که در شهر جار بزنند یک نفر عاشق دختر پادشاه شده است.
این کارگردان سینما گفت: فیلمسازان دیگری هم دورانهایی از زندگی پیامبر اسلام (ص) را به تصویر درآوردهاند. مجید مجیدی سراغ کودکی ایشان رفته و مصطفی عقاد مقطع فتح مکه را روایت کرده است. آنچه من در این فیلمنامه روایت کردهام مربوط به فتح قلوب انسانها توسط پیامبر اسلام (ص) است. در این فیلم میبینیم که حتی اگر آدمها پیامبر را ندیده باشند هم میتوانند توسط مهر او تسخیر شوند.
سیفی درباره امکان استفاده از لوکیشنهای باقیمانده از پروژه «محمد (ص)» مجید مجیدی برای فیلم خود هم تأکید کرد: طبیعتاً من هم دوست دارم از همین فضا استفاده کنم. زمانی که آن فیلم ساخته میشد، از مدیران بالادستی درباره دلیل هزینهای که برای ساخت لوکیشنهای آن میشد سوال کردم، گفتند شاید تو هم زمانی فیلمنامهای بنویسی و از همین فضا استفاده کنی. حتی به من گفتند برو و فیلمنامهای بنویس. من هم رفتم و نوشتم اما آن زمان گویی گوش شنوایی برای حرف من نبود. امروز که توانستهام فیلمنامه تازهای در این فضا بنویسم، لزومی به دوباره کاری نمیبینم و میتوانم از همان فضای لوکیشنها استفاده کنم.
وی تأکید کرد: وقتی چنین لوکیشنهایی در اختیار سینمای ایران هست، اصراف است اگر من بخواهم مجدد برای ساخت فضا هزینه کنم. چرا باید فضای دیگری را علم کنم؟ عاقل هیچگاه یک تجربه را تکرار نمیکند.
این کارگردان در پاسخ به اینکه با شرایط موجود برای پروژه، آیا ممکن است این فیلم هیچگاه کلید نخورد؟ گفت: اصلاً به این چیزها فکر نمیکنم. همواره باید ایمان داشته باشیم. میدانیم هر کار کنیم، خدا پاداش آن را به ما میدهد و به همین دلیل هیچ ترسی در وجودم نیست. من از ۱۲ سالگی کار فیلمسازی کردهام و از آن زمان عادت کردهام که باید با سختیها جنگید. همواره کار سخت، قشنگتر است. هنگام بالا رفتن از هر کوهی شاید پای تو زخمی شود اما مهم این است که میدانی باید کوه را فتح کنی. اگر کارمان را درست انجام دهیم، خدا خودش کمک میکند.
۵۷۲۴۵
کد خبر 1761568منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: سینمای ایران هنرمندان لوکیشن ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۶۶۳۳۵۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مسجد و هویتبخشی به محله
به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، ارتقا و رسیدگی به فضاهای عمومی به ارتقا هرچه بیشتر زندگی عمومی در شهرها و محلهها میشود مساجد یکی از فضاهای عمومی هستند که با درگیری هرچه بیشتر شهروندان باعث هویت بخشی به شهر و محله میشود.
محسن الويری (مدرس دانشگاه باقرالعلوم(ع)) در مقالهای با عنوان «رويکردی تاريخی به مسجد بهعنوان الگوی جامعه دينی و هويتبخش محله» به این موضوع اشاره میکند که مسجد به معنی سجدهگاه در اصطلاح شرعی به مکانی اطلاق میشود که برای نماز خواندن همه مسلمانان وقف شده باشد و مسجد علاوه بر مرکزیت برای عبادت، محلی برای نشان دادن هماهنگی بیشتر و همبستگی مردم برای رسیدن به اهداف الهی و انسانی است.
* مساجد و تاثیر آن برآداب شهروندی
به زعم این پژوهشگر تاسیس مسجد از سوی پیامبر (ص) بلافاصله پس از ورود به شهر مدینه، تنها اقدامی نمادین برای نشان دادن جوهره عبودی جامعه و حکومت در اندیشه اسلامی نبود؛ بلکه با مروری بر متون دینی و تاریخی، چنین به نظر میآید که مسجد به عنوان نخستین فضای کالبدی شهری، الگو و ماکتی بود برای آنچه پیامبر (ص) در سطح کلان جامعه تعقیب میکردند.
یعنی پیامبر (ص) نخست الگویی از جامعه مطلوب و آرمانی اسلامی را در مقیاسی کوچک به نمایش گذاشتند تا مسلمانان ضمن یافتن نگاهی کلان نسبت به افق آینده، به تدریج و در فضای فراهم آمده در مسجد با احکام و معارف دینی آشنا شوند، متناسب با آموزههای دینی تربیت شوند و با آداب شهروندی در یک جامعه دینی انس بگیرند.
* مهمترین کارکرد مساجد
این پژوهشگر توضیح میدهد که بعدها مسلمانان با تأسی به پیامبر (ص) بنای شهرهای جدید مانند کوفه، بصره و قاهره را با ساختن مسجد آغاز کردند. مسجد از همان آغاز پیدایش در عصر پیامبر (ص) کارکردهای مختلفی داشت. مهمترین این کارکردها به رغم فراز و نشیبی که در گذار تاریخ یافته است، چنین است: کارکرد عبادی؛ کارکرد آموزشی؛ کارکرد فرهنگی و ارتباطاتی؛ کارکرد سیای و کارکرد اجتماعی.
الویری در ادامه این پژوهش توضیح میدهد که این کارکردها به ویژه با تکیه بر تجربه تاریخی، نمایانگر گونهای خاص از تعامل بین انسان و خدا و نماد بیرونی جامعیت دین و تجسم جایگاه عبادت و علم به مثابه دو بال تعالی انسان ها در تفکر دینی است.
این پژوهشگر اینگونه جمعبندی میکند که جامه تحقق پوشیدن توسعه محلهای متناسب با باورهای دینی و ظرفیتها و ضرورتهای برخاسته از آرمانهای نظام جمهوری اسلامی، نیازمند بازتعریف رسالت، نقش و کارکردهای مساجد محله با رعایت یکسانیها و تفاوتهای آن با مساجد جامع به ویژه از نظر گستره عمل بر اساس آموزههای دینی و ژرفکاری در تجربه تاریخی است و بر این اساس تمامی امور مربوطه به مساجد مانند معماری، اجزاء، کارگزاران، درآمدها و هزینههای آن نیز باید مورد بازنگری قرار گیرد.
گفتنی است، یافتههای این پژوهش در همایش «همایش ملی مسجد و نظم اجتماعی در ایران» ارائه شده، این همایش توسط پژوهشگاه فرهنگ هنر و راتباطات اسفند ۱۴۰۲ برگزار شده است.
انتهای پیام/